Türkçe konuşan okul öncesi çocukların konuşma akıcısızlığı tipleri ve frekanslarının belirlenmesi: Ön çalışma

https://doi.org/10.24130/eccdjecs.1967202262321

Yazarlar

Anahtar Kelimeler:

Akıcılık, Diğer Akıcısızlıklar, Kekemelik, Kekemeliğe İlişkin Akıcısızlıklar, Kekemeliğin Tanılanması

Özet

Akıcılık bozukluklarının ayırıcı tanısında tipik akıcısızlıklar ve kekemelik benzeri akıcısızlıkları değerlendirirken dile özgü normları dikkate almak önem arz etmektedir. Bu çalışmada, anadili Türkçe olan, tipik gelişim gösteren çocukların, tipik akıcısızlık ve kekemeliğe ilişkin akıcısızlık tiplerine ilişkin ön normatif bulguların sunulması amaçlanmıştır. Çalışmaya 4-6 yaş arası, 27 kız ve 27 erkek, toplam 54 çocuk katılmıştır. Çocuklardaki dil gelişiminin taraması, Türkçe İfade Edici ve Alıcı Dil Testi (TİFALDİ) ve klinik değerlendirme ile gerçekleştirilmiştir. Çocuklardan doğal konuşma ve resim anlatma esnasında video örnekleri alınmış ve hece temelli bir hesaplama yapılmıştır. Tüm grubun akıcısızlık yüzdesinin doğal konuşmada %3,89 ve resim anlatmada %3,51 olduğu görülmüştür. Doğal konuşmada ve resim anlatmada en sık görülen akıcısızlıklar doldurucular ve revizyonlardır. Toplam akıcısızlık yüzdesi en yüksek yaş grubu 6 yaş grubudur ve tüm grupta erkekler daha fazla akıcısızlık sergilemektedir.

Yazar Biyografileri

Mehmet Emrah Cangi, Üsküdar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Dil ve Konuşma Terapisi Bölümü

Emrah Cangi, lisans eğitimini 2003 yılında Hacettepe Üniversitesi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Ana Bilim Dalı'ında tamamlamıştır. 2009 yılında, Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Ana Bilim Dalı'nda; kekemeliği olan ergenlerin çok boyutlu mükemmeliyetçilik düzeylerini incelediği çalışmasıyla yüksek lisans derecesini alarak "Uzman Dil ve Konuşma Terapisti’ ünvanını almıştır. Doktora çalışmalarını ise 2015 yılında aynı ana bilim dalında, kronik kekemelikte tele-terapinin etkililiğini incelediği çalışmasıyla tamamlamıştır. İkinci yüksek lisans eğitimini Üsküdar Üniversitesi, Klinik Psikoloji programında tamamlamıştır. 2015 yılından itibaren Üsküdar Üniversitesi, Dil ve Konuşma Terapisininde Dr. Öğretim Üyesi olarak hizmet vermektedir.

İrem Yılmaz, İstinye Üniversitesi, Dil ve Konuşma Terapisi Bölümü, Yüksek lisans öğrencisi

1997 tarihinde Çanakkale'de doğdum. Dil ve Konuşma terapisi lisans eğitimimi Üsküdar Üniversitesi'nde aldım ve Yüksek Lisans eğitimim için İstinye Üniversitesi'nde Dil ve Konuşma Terapisi alanı Lisansüstü eğitimine devam etmekteyim. 2015 yılında Üsküdar Üniversitesi Dil ve Konuşma Bölümü'ne başlayarak 2015-2016 eğitim yılında ingilizce hazırlık okudum. 2016 yılında Dil ve Konuşma Terapisi bölümüne başlayarak 2020 yılında mezun oldum. Bölüm Türkiye'de çok yeni olduğundan Dil ve Konuşma Terapisi lisans mezunları olarak Türkiye genelinde 5. mezunlardanım. Lisans eğitimim boyunca Uzm. Dil ve Konuşma Terapisti Gözde Malkoç'un yanında Üsküdar Üniversitesi NP Hastanesi Feneryolu Tıp Merkezi'nde, Uzm. DKT Dilara Mermertaş'ın yanında Dilmer Dil ve Konuşma Bozuklukları Merkezi'nde, Uzm. DKT İpek Özdemir'in yanında Logos Dil ve Konuşma Terapisi Merkezi'nde, Uzm. DKT Elif Güneş Akgün'ün yanında Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı / Cerebral Palsy Türkiye - Metin Sabancı Merkezi'nde, TOGEMDER Özel Eğitim Anaokulu'nda, Uzm. DKT Serkan Bengisu'nun yanında Liv Hospital'da staj ve gözlemlerimi tamamladım. Intern olarak Üsküdar Üniversitesi Dil ve Konuşma Terapisi Araştırma ve Uygulama Merkezi (ÜSESKOM)'da seanslarımı gerçekleştirerek mezuniyetimi sağladım.

Referanslar

Ambrose, NG, Yairi, E (1999). Normative disfluency data for early childhood stuttering. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 42(4), 895-909.

American Speech-Language-Hearing Association. (2020). Childhood Fluency Disorders. Retrieved from https://www.asha.org/practice-portal/clinical-topics/childhood-fluency-disorders.

Bloodstein, O (1970). Stuttering and normal nonfluency a continuity hypothesis. British Journal of Disorder of Communication, 5(1), 30-39.

Boey, RA, Wuyts, FL, Van De Heyning, Ph, De Bodt, MS, Heylen, L (2007). Characteristics of stuttering-like disfluencies in dutch-speaking children. Journal of Fluency Disorders, 32(4), 310-329.

Broen, PA, Siegel, GM (1972). Variations in normal speech disfluencies. Language and Speech, 15(3), 219-231.

Cangi, ME, Özel, SB (2019). Türkçe konuşan hızlı bozuk konuşması olan yetişkinlerin akıcısızlık özelliklerinin ve yaşam kalitelerinin incelenmesi: ön çalışma. Dil Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi, 2(2), 121-145.

Carlo, EJ, Watson, JB (2003). Disfluencies of 3-and 5-year old Spanish-speaking children. Journal of Fluency Disorders, 28(1), 37-53.

Dejoy, DA, Gregory, HH (1985). The relationship between age and frequency of disfluency in preschool children. Journal of Fluency Disorders, 10(2), 107-122.

Guitar, B, Conture, EG (2007). The child who stutters: to the pediatrician. Fourth edition, Publication 0023. Memphis, TN: Stuttering Foundation of America.

Guitar, B. (2014). Stuttering: An integrated approach to its nature and treatment (4. baskı). Baltimore: Lippincott Williams and Wilkins.

Haynes, WO, Hood, SB (1977). Language and disfluency variables in normal speaking children from discrete chronological age groups. Journal of Fluency Disorders, 2, 57- 74.

Hedenqvist, C, Persson, F, Eklund, R (2015). Disfluency ıncidence in 6-year old Swedish boys and girls with typical language development. In Disfluency in Spontaneous Speech, Diss 2015, University of Edinburgh, Edinburgh, Scotland, 8-9 August 2015.

Hubbard, CP, Yairi, E (1988). Clustering of disfluencies in the speech of stuttering and nonstuttering preschool children. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 31(2), 228-233.

Jansson-Verkasalo, E., Silvén, M., Lehtiö, I., & Eggers, K. (2020). Speech disfluencies in typically developing Finnish-speaking children-preliminary results. Clinical Linguistics & Phonetics, 1-20.

Kelly, EM, Conture, EG (1992). Speaking rates, response time latencies, and interrupting behaviors of young stutterers, nonstutterers, and their mothers. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 35(6), 1256-1267.

Kopkallı-Yavuz, Handan. 2010. The sound inventory of Turkish: Consonants and vowels. In Mehmet Yavas ¸ & Seyhun Topbas ¸ (eds.), Communication disorders in Turkish, 26-46. London: Multilingual Matters.

Leclerq, AL, Suaire, P, Moyse, A (2017). Beyond stuttering: speech disfluencies in normally fluent french-speaking children at age 4. Clinical Linguistics & Phonetics, 32(2), 166-179.

Lee, A, Doherty, R (2017). Speaking rate and articulation rate of native speakers of Irish English. Speech, Language and Hearing, 20(4), 206-211.

Myers, FL, Wall, MJ (1981). Issues to consider in the differential diagnosis of normal childhood nonfluencies and stuttering. Journal of Fluency Disorders, 6(3), 189-195.

Nafissi, Z, Ramezanee, A (2017). Normal disfluency in pre-schoolers: silences, pauses, and repetitions. Language Horizons, 1(2), 131-152.

Natke, U, Sandrieser, P, Pietrowsky, R, Kalveram, KT (2006). Disfluency data of german preschool children who stutter and comparison children. Journal of Fluency Disorders, 31(3), 165-176.

Pellowski, MW, Conture, EG (2002). Characteristics of speech disfluency and stuttering behaviors in 3-and 4-year-old children. Journal of Speech, Language, and Hearing Research.

Ram, AB, Savithri, SR (2007). Disfluencies in 5.1 to 6-year-old Kannada speaking children. Journal of All India Institute of Speech and Hearing, 26(1), 3-8.

Tumanova, V, Conture, EG, Lambert, EW, Walden, TA (2014). Speech disfluencies of preschool-age children who do and do not stutter. Journal Of Communication Disorders, 49, 25-41.

Van Riper, C (1971). The nature of stuttering. Englewood Cliffs, N. J.: Prentice-Hall.

Wexler, KB, Mysak, ED (1982). Disfluency characteristics of 2-, 4-, and 6-yr-old males. Journal of Fluency Disorders, 7(1), 37-46.

Yairi, E, Ambrose, N (2005), Early childhood stuttering: for clinicians, By Clinicians. Austin, TX: Pro-ED.

Yaruss, JS, Lasalle, LR, Conture, EG (1998). Evaluating stuttering in young children: diagnostic data. American Journal of Speech-Language Pathology, 7(4), 62-76.

Yayınlanmış

2022-10-30

Nasıl Atıf Yapılır

Cangi, M. E., Malkoç, G., & Yılmaz, İrem. (2022). Türkçe konuşan okul öncesi çocukların konuşma akıcısızlığı tipleri ve frekanslarının belirlenmesi: Ön çalışma. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 6(2), 506–526. https://doi.org/10.24130/eccdjecs.1967202262321

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri