Özel gereksinimi olan ve olmayan okul öncesi çocuklar için Matematik Performansı Değerlendirme Aracının (MAPEDA) Geliştirilmesi

https://doi.org/10.24130/eccdjecs.1967202371494

Yazarlar

Özet

Bu çalışmada, kaynaştırma/bütünleştirme uygulamalarının yürütüldüğü okul öncesi sınıflarda eğitim gören özel gereksinimi olan ve olmayan öğrencilerin matematik performanslarının öğretmen görüşüne dayalı olarak belirlenmesine yönelik geçerli ve güvenilir bir değerlendirme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini; Ankara ve Gaziantep ili merkez ilçelerdeki toplam 40 anaokulundan 194 öğretmen oluşturmaktadır. Değerlendirme aracının maddeleri, çocukların matematik performansları dikkate alınarak öğretmen görüşüne göre; ‘‘1’’ ile ‘‘5’’ arasında puanlar verilerek puanlanmıştır. Matematik Performansı Değerlendirme Aracı’nın (MAPEDA 36-72 Ay) kapsam ve yapı geçerliği analizleri ile geçerlik; Cronbach Alfa, iki yarı test, alt-üst %27 grup ortalamaları ve madde toplam korelasyonu analizleri ile güvenirlik analizleri gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda MAPEDA'nın geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu anlaşılmıştır.

Referanslar

Ağaçdan, M. (2017). 48-72 Aylık Çocuklar İçin Matematik Gelişim Aracının Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Aktaş-Arnas, Y., Deretarla-Gül, E., & Sığırtmaç, A. (2003). 48-86 ay çocuklar için sayı ve işlem kavramları testi’nin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 147-157.

Angın, Y., Arı, P., Deniz, P., & Hamarta, P. (2016). Bracken Temel Kavram Ölçeği-III: Alıcı Formunun (BTKÖ-III: a) 60-71 aylık çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 73-83.

Ankaralı, H., Aydın, D., & Yılmaz-Akşehirli, Ö. (2013). Maddeler arası korelasyon yapısı ve örneklem genişliğinin faktörleşmedeki rolü: Bir simülasyon çalışması. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi, 33(3), 751. doi: 10.5336/medsci.2012-31129

Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2017). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme (10. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Aytaç, M. ve Öngen, B. (2012). Doğrulayıcı faktör analizi ile yeni çevresel paradigma ölçeğinin yapı geçerliliğinin incelenmesi. İstatistikçiler Dergisi: İstatistik ve Aktüerya, 5(1), 14-22.

Baroody, A. J., Lai, M. L., & Mix, K. S. (2006). The development of young children's early number and operation sense and its implications for early childhood education. In B. Spodek, & O. N. Saracho (Eds.), Handbook of research on the education of young children (pp. 187-221). Lawrance Erlbaum Associates Publishers.

Başaran, N. (2006). Erken Öğrenme Becerilerini Değerlendirme Aracının Tokat Örnekleminde 48–66 Ay Türk Çocuklarına Uyarlanması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Brassard, M. R., & Boehm, A., E. (2007). Preschool assessment principles and practices. New York: The Guilford Press.

Bunck, M. J. A., Terlien E., Van Groenestijn M., Toll S. W. M., & Van Luit J. E. H. (2017). Observing and analyzing children’s mathematical development, based on action theory. Educational studies in Mathematics, 96(3), 289-304. doi: 10.1007/s10649-017-9763-6

Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(4), 470-483.

Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal Bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.

Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (multivariate applications series). New York: Taylor & Francis Group.

Can, A. (2013). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.

Canbulat, T., & Kırıktaş, H. (2016). İlkokula hazır bulunuşluk ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 26-35.

Cattell, R. B. (1978). The scientific use of factor analysis in behavioral and life sciences. New York, NY: Plenum Press.

Cerda, G., Pérez, C., Moreno, C., Núñez, K, Quezada, E., Rebolledo, J., & Sáez, S. (2012). Adaptación de la versión española del Test de Evaluación Matemática Temprana de Utrecht en Chile. Revista Estudios Pedagógicos, 38(1), 235-253. doi: 10.4067/S0718-07052012000100014

Clausen-May, T., Vappula, H., & Ruddock, G. (2004). Progress in Maths 4-14 Series. National Foundation for Educational Research. England: GL Assesment Limited.

Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Cohen, R. J., & Swerdlik, M. E. (2009). Psychological testing and assessment: An introduction to tests and measurement (7th ed.). Boston: McGraw-Hill.

Connolly, A. J. (2007). KeyMath-3 diagnostic assessment: Manual forms A and B. Minneapolis, MN: Pearson.

Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis(2. bs.). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.

Çelik, M., & Kandır, A. (2011). Matematik Gelişimi 6 Testi’nin (Progress in Maths) 60-77 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(1), 146-153.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları (4. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Dağlı, H., & Dağlıoğlu, H. (2018). Çocuklar için Matematiği Sevme Ölçeği’nin (ÇMSÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(3), 1143-1172. doi: 10.17152/gefad.378128

Dalga, A., Güldenoğlu, İ., & Kargın, T. (2020). Anasınıfı çocuklarına yönelik erken Matematik Becerileri Değerlendirme Aracı (MATBED): Geliştirme çalışması. Milli Eğitim Dergisi, 49(227), 289-314.

De Vellis, R.F. (2017). Ölçek geliştirme kuram ve uygulamalar (T. Totan, Çev.). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Dinçer, Ç., & Ulutaş, İ. (1999). Okul öncesi eğitimde matematik kavramları ve etkinlikler. Yaşadıkça Eğitim, 62, 6-11.

Erdoğan, S. (2006). Altı Yaş Grubu Çocuklarında Drama Yöntemi ile Verilen Matematik Eğitiminin Matematik Yeteneğine Etkisinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Erdoğan, S., & Baran, G. (2003). Erken çocukluk döneminde matematik. Eğitim ve Bilim, 28(130). 32-40.

Ergül, A. (2007). Boehm Okul Öncesi Temel Kavramlar Testi-3’ün 36-47 Aylık Çocuklar için Türkçeye Uyarlama Çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.

Ergül, A. (2014). Erken Matematiksel Akıl Yürütme Becerileri Değerlendirme Aracı Geliştirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Erkorkmaz, Ü., Etikan, İ., Demir, O., Özdamar, K., & Sanisoğlu, S. Y. (2013). Doğrulayıcı faktör analizi ve uyum indeksleri. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Sciences, 33(1), 210-223. doi: 10.5336/medsci.2011-26747

Evci, N., & Aylar, F. (2017). Ölçek geliştirme çalışmalarında doğrulayıcı faktör analizinin kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(10), 389-412. doi: 10.16990/SOBIDER.3386

Ginsburg, H. P., Cannon, J., Eisenband, J., & Pappas, S. (2006). Mathematical Thinking and Learning. In K. McCartney & D. Phillips (Eds.), Blackwell handbooks of developmental psychology. Blackwell Handbook of early childhood development (pp. 208-229). Blackwell Publishing.

González, I., Benvenuto, G., & Lanciano, N. (2017). Dificultades de Aprendizaje en Matemática en los niveles iniciales: Investigación y formación en la escuela italiana. Psychology, Society & Education, 9(1), 135–145. https://doi.org/10.21071/psye.v9i1.13857

Hair Jr, J. F., Black, C. W., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2019). Multivariate data analysis with readings. New Jersy: Cengange Learning.

Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. R. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.

İnal, G. (2011). Bilişsel Yetenekler Testi Form-6’nın Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması ve Altı Yaş Çocuklarının Bilişsel Yeteneklerine Muhakeme Eğitim Programının Etkisinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). New features in LISREL 8. Chicago: Scientific Software.

Kaçıra, A., & Dağlıoğlu, H. (2019). Güncellenmiş Erken Aritmetik Testi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39 (1), 211-247. doi: 10.17152/gefad.377619

Kaiser, H. F. (1960). The application of electronic computers to factor analysis. Educational and Psychological Measurement, 20(1), 141-151. doi: 10.1177/001316446002000116

Kalaycı, Ş. (2010). Faktör Analizi. Şeref Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge

Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (4th ed.). New York: Guilford Publications, Inc.

Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity 1. Personnel Psychology, 28(4), 563-575.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2016). Okul Öncesi Eğitim Programı. 1 Mart 2021 tarihinde http://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf adresinden erişildi.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Mevzuat: Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 1 Mart 2021 tarihinde http://mevzuat. meb.gov.tr/html/26184_0.html adresinden erişildi.

Mix, K. S., Huttenlocher, J., & Levine, S. C. (2002). Quantitative development in infancy and early childhood. Oxford University Press. doi: 10.1093/acprof:oso/9780195123005.001.0001

National Association for the Education of Young Children [NAEYC]. (2008). Overview of the NAEYC early childhood program standards (Pamphlet). Retrieved from http://www.naeyc.org/files/academy/file/OverviewStandards.pdf

National Council of Teachers of Mathematics [NCTM]. (2006). Curriculum focal points for prekindergarten through grade 8 mathematics. Washington, DC: National Council of Teachers of Mathematics. Retrieved from: http://www.nctm.org/focalpoints/downloads.asp

Okamoto, Y., & Case, R. (1996). Exploring the microstructure of children’s central conceptual structures in the domain of number. Monographs of the Society for Research in Child Development, 61, 27-59. doi: 10.1111/j.1540-5834.1996.tb00536.x

Osborne, J. W. (2013). Best practices in data cleaning. California: Sage Publication, Inc.

Önkol, F. L. (2012). Erken Sayı Testinin Uyarlanması ve Erken Sayı Gelişim Programının Altı Yaş Çocuklarının Sayı Gelişimlerine Etkisinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.

Özdamar, K. (2016). Ölçek ve test geliştirme yapısal eşitlik modellemesi. Eskişehir: Nisan Kitapevi.

Pallant, J. (2017). SPSS kullanma kılavuzu-SPSS ile adım adım veri analizi (S. Balci ve B. Ahi, Çev.). Ankara: Anı Yayıncılık.

Pekince, P. (2015). Sayma İlkeleri Testi'nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Raykov, T., & Marcoulides, G. A. (2006). On multilevel model reliability estimation from the perspective of structural equation modeling. Structural Equation Modeling, 13(1), 130-141. doi: 10.1207/s15328007sem1301_7

Rummel, R. J. (1988). Applied factor analysis. Illinois, Evanston: Northwestern University Press.

Saracho, O. N., & Spodek, B. (2008). Trends in early childhood mathematics research. In O. N. Saracho, & B. Spodek (Eds.), Contemporary perspectives in early childhood education (p. 7). Charlotte, NC: Age Publishing Inc.

Schafer, J. L. (1999). Multiple imputation: A primer. Statistical Methods on Medical Research, 8(1), 3-15. doi: 10.1177/096228029900800102

Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research, 8(2), 23–74.

Smith, S. S. (2009). Early childhood mathematics. London: Pearson

Sunturlu, V. N. (2014). Matematik Gelişimi 7 Testinde (Progress in Maths) 72-101 Aylar Arasında Olan Çocuklar için Geçerlik Güvenirlik Çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.

Şeker, H., & Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Şeker, P. T., & Alisinanoğlu, F. (2017). Erken Matematik Yeteneği Testi (TEMA-3) geçerlik güvenirlik çalışması. Researcher: Social Science Studies, 5(4), 644-654. doi: 10.18301/rss.437

Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2012). Using multivariate statistics (6th ed.). Needham Heights, MA: Allyn ve Bacon.

Taştepe, T., & Temel, F. (2013). Erken çocukluk dönemi fen ve matematik eğitimi içerik standartları değerlendirme araçlarının geliştirilmesi (Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları). Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(4), 1625-1640.

Tavşancıl, E. (2019). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.

Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu (e-kitap). Erişim: http://www. academia.edu.tr

Unutkan, Ö. (2003). Marmara İlköğretime Hazıroluş Ölçeği'nin Geliştirilmesi ve Standardizasyonu (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Uyanık, Ö., & Kandır, A. (2010). Okul öncesinde erken akademik beceriler. Kuramsal Eğitimbilim, 3(2), 118-134.

Uyanık, Ö., & Kandır, A. (2014). Kaufman Erken Akademik ve Dil Becerileri Araştırma Testi’nin 61-72 aylık Türk çocuklarına uyarlanması. Educational Sciences: Theory and Practice, 14(2), 669-692.

van de Rijt, Van Luit, J. E. H., & Pennings, A. H. (1999). The construction of the Utrecht early mathematical competence scales. Educational and Psychological Measurement, 59, 289-309. doi: 10.1177/0013164499592006

Weiland, C., Wolfe, C. B., Hurwitz, M. D., Clements, D. H. Sarama, J. H., & Yoshikawa, H. (2012). Early mathematics assessment: Validation of the short form of a prekindergarten and kindergarten mathematics measure. Educational Psychology: An International Journal of Experimental Educational Psychology, 32(3), 311-333. doi: 10.1080/01443410.2011.654190

Yılmaz, B. (2015). 48-60 Aylık Çocuklar için Erken Sayı Değerlendirme Ölçeğinin Geçerlik Güvenirlik Çalışması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.

Yong, A. G., & Pearce, S. (2013). A beginner’s guide to factor analysis: Focusing on exploratory factor analysis. Tutorials in quantitative methods for psychology, 9(2), 79-94. doi: 10.20982/tqmp.09.2.p079

Yayınlanmış

2023-04-30

Nasıl Atıf Yapılır

Berk, S., & Bakkaloğlu, H. (2023). Özel gereksinimi olan ve olmayan okul öncesi çocuklar için Matematik Performansı Değerlendirme Aracının (MAPEDA) Geliştirilmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 7(1), 65–101. https://doi.org/10.24130/eccdjecs.1967202371494

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri