Okul öncesi rehberlik hizmetlerinin değerlendirilmesi
Anahtar Kelimeler:
Okul öncesi eğitim, Okul öncesi rehberlik hizmetleri, Okul öncesi rehberlik paydaşlarıÖzet
Okul öncesi eğitim, çocuğun gelişiminde oldukça önemli bir eğitim basamağıdır. Bu dönemde
verilecek rehberlik hizmetlerinin temel amacı çocuğun bütünsel gelişimine katkı sağlamaktır. Güncel
okul öncesi eğitim programında rehberlik hizmetlerinden bahsedilmiş olması bu yaş aralığındaki
rehberlik hizmetlerinin önemini vurgulamaktadır. Bu araştırmada, okul öncesi dönem rehberlik
hizmetlerinin paydaş görüşlerine göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Katılımcılar rehber öğretmenler, okul öncesi öğretmenleri ve ebeveynlerin yer aldığı üç gruptan oluşmaktadır. Araştırmanın veri toplama ve analiz süreci nitel araştırma deseni basamaklarına göre yapılandırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, rehberlik hizmetlerinin okul öncesi eğitimde önemli olduğu, çeşitli problemlerle karşılaşıldığı ve daha da yaygınlaştırılması gerektiği anlaşılmıştır. Araştırma sonuçları doğrultusunda hem alan uygulamalarına hem de yapılacak araştırmalarla ilgili çeşitli öneriler sunulmuştur.
Referanslar
Akalın, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan rehber öğretmenlerin kaynaştırma uygulamalarına ilişkin gereksinimleri. International Journal of Early Childhood Special Education, 6(1), 115-140.
Akgün, E. (2010). Okul öncesi öğretmenlerinin bakış acısıyla anasınıflarındaki rehberlik hizmetlerinin değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 474-483.
Aliyev, R., Ergüner-Tekinalp, B., Ülker, R., & Shine- Edizer, F. (2012). The perceptions of school counselors and principals towards new psychological counseling and guidance services in early childhood education in Turkey. Educational Sciences: Theory & Practice - Special Issue, Autumn, 3083-3098.
Apps, P., Mendolia, S., & Walker, I. (2013). The impact of pre-school on adolescents’ outcome: Evidence from recent an English cohort. Economics of Education Review, 37, 183-199.
Aral, N. & Can Yaşar, M. (2014). 36-72 aylık çocuklar için eğitim programı. Köksal Akyol, A (Ed.). Her yönüyle okul öncesi eğitim içinde (s. 238-272). Ankara: Hedef yayıncılık.
Aydın, A. (2008). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
Başaran, S., Gökmen, B., & Akdağ, B. (2014). Okul öncesi eğitimde okula uyum sürecinde öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2014(2), 197-223.
Bilgin, H. (2017). Development of a preschool teacher's guidance qualifications scale and ıts psychometric properties. Journal of Education and Training Studies, 5(9), 83-93.
Büyükgöncü, N. (2013). Okul öncesi eğitim kurumlarında uygulanan bireyi tanıma tekniklerinin öğretmen görüşü açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Cortazar, A. (2015). Long-term effects of public early childhood education on academic achievement in Chile. Early Childhood Research Quarterly. 32(3). 13-22.
Çevik, G. B. (2017). Examining pre-school teachers' and parents' views on counseling and guidance services in pre-school education. International Journal of Evaluation and Research in Education, 6(3), 207-215.
Erden, M. (1988). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
Eren, R. (2014). Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi ve bağımsız anaokullarındaki rehberlik ve psikolojik danışma faaliyetlerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Erkan, S. (2011). Okul psikolojik danışma ve rehberlik programlarının hazırlanması. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Gencoglu, C., Demirtas-Zorbaz, S., Demircioglu, H., & Ekin, S. (2019). Psychological counseling and guidance services in early childhood education. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 14(1), 6-23.
Gençtanırım-Kurt, D. (2020). Okul öncesi eğitimde kişisel rehberlik. Demicioğlu, H. ve Gençoğlu, C. (Ed.) Okul öncesinde rehberlik içinde (s. 62-81). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Güder, S. Y., Alabay, E., & Güner, E. (2018). Okul öncesi öğretmenlerinin sınıflarında karşılaştıkları davranış problemleri ve kullandıkları stratejiler. Elementary Education Online, 17(1), 414-430.
Gülşen, C. (2010). Sınıfta zaman yönetimi. Gülşen, C. (Ed.) Kuram ve uygulamada sınıf yönetimi içinde (s. 101-126). Ankara: Anı Yayıncılık.
Heckman, J. J. (2006). Skill formation and the economics of investing in disadvantaged children. Science, 312(5782), 1900-1902.
İnan, H. Z. (2010). Anaokulu çağı çocukları olan anne-babaların karşılaştıkları problemler. Milli Eğitim, 188, 218-229.
Kadıoğlu, F. (2014). Psikolojik danışmanların (rehber öğretmenlerin) mesleki doyum ile kendine saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Kagan, S.L., Moore, E., & Bredekamp, S. (1995). Reconsidering children’s early development and learning: Toward common views and vocabulary. National Education Goal Panel.
Kanak, M., Ersoy, M., & Yerliyurt, N. S. (2018). Okul öncesinde rehberlik hizmetlerinin gerekliliğinin rehber öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Ekev Akademi, 22, 187-208.
Kardeş, S., & Akman, B. (2016). The examination of preschool administrators' and preschool teachers' perceptions about counselors' roles. Pegem Journal of Education and Instruction, 6(3), 393-412.
Kılıçoğlu, E. A. (2013). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin etkili rehberlik uygulamalarının gerçekleştirilmesinde eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Kuzgun, Y. (2013). Rehberlik ve psikolojik danışma (12.Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık.
Lumeng, J. C., Kaciroti, N., & Frisvold, D. E. (2010). Changes in body mass index z score over the course of the academic year among children attending Head Start. Academic Pediatrics, 10(3), 179-186.
Mağden, D. & Şahin, S. (2002). Beş altı yaş grubu çocukların akademik becerilerini değerlendirmeye yönelik pilot bir çalışma. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1(6-7), 44-60.
Miles, M. B., & Huberman, M. (1994). Qualitative data analysis (2nd ed.), London: Sage Publication.
Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2006). Okul öncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). Ankara.
Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2012). Okul öncesi eğitim rehberlik programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara.
Millî Eğitim Bakanlığı [MEB], (2013). Okul öncesi eğitim programı (36-72 aylık çocuklar için). Ankara.
Nas, E., Sak, R., & Sak, İ. T. Ş. (2017). School counselors’ job satisfaction: a comparative study of preschool and primary-school counselors in Turkey. International Journal for the Advancement of Counselling, 39(4), 377-394.
Nazlı, S.(2016). Kapsamlı gelişimsel rehberlik programı (6.Baskı), Ankara: Anı Yayıncılık.
Özgüven, İ. E. (2001). Çağdaş eğitimde psikolojik danışma ve rehberlik, Ankara: PDREM Yayınları.
Patton, M.Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. California: Sage Publications.
Pardeck, J. A., & Pardeck, J. T. (1989). The elementary school counselor: A role definition. International Journal of Adolescence and Youth, 2(1), 53-60.
Robinson, O.C. (2014). Sampling in ınterview-based qualitative research: A theoretical and practical guide. Qualitative Research in Psychology, 11(1), 25-41.
Ritchie, J., Lewis, J., Elam, G., Tennant, R., & Rahim, N. (2014). Designing and selecting samples. J. Ritchie, J. Lewis, C. Mc Naughton Nicholls, & R. Ormston (Ed.) In Qualitative research practice: A guide for social science students and researchers (p. 111-146). London: Sage.
Sabancı, A., Altun, M., & Altun, S. U. (2018). Okul yöneticilerinin, öğretmenlerin ve velilerin görüşlerine göre ana sınıfı eğitiminde karşılaşılan sorunlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24(2), 339-385.
Sheridan, S (2007). Dimensions of pedagogical quality in preschool. International Journal of Early Years Education, 15(2), 197-217.
Stabback, P. (2016). What makes a quality curriculum? Current and critical issues in curriculum and learning. UNESCO International Bureau of Education.
Tan, H. (1992). Psikolojik danışma ve rehberlik. Teori ve uygulama. İstanbul: Alkım Yayınları
Tekin, G. (2012). Counseling and guidance services in early childhood education: The case of public preschools in Malatya, Turkey. US- China Education Review (10), 875-880.
The Organization for Economıc Co-Operatıon and Development [OECD] (2017). Starting strong 2017: Key OECD indicators on early childhood education and care, starting strong. Paris: OECD Publishing. 15 Ocak 2020 tarihinde https://read.oecd-ilibrary.org/education/starting-strong-2017_9789264276116-en#page9 adresinden erişildi.
Van Hoose, W. H., Peters, M. & Leonard, G. E. (1970). The elementary school counselor. (2.ed.). USA: Wayne State University Press.
Yerlikaya, İ., Sak, R., & Şahin Sak, İ. T. (2014). Okul öncesi eğitimde psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri: okul öncesi öğretmen adaylarının ve psikolojik danışman adaylarının görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 286-299.
Yeşilyaprak, B. (1995). “Mesleki gelişim sürecinin başlangıcı olarak okul öncesi eğitim”. 10. YA-PA Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri Kitabı. İstanbul: YA-PA Yayınları.
Yeşilyaprak, B. (2019). Eğitimde rehberlik hizmetleri (29.baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10.Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Telif Hakkı (c) 2021 Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
