Okul öncesi öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik tutumlarının problem çözme becerilerini yordama gücü

https://doi.org/10.24130/eccd-jecs.1967202043167

Yazarlar

Anahtar Kelimeler:

Okul öncesi, Öğretmen, Fen öğretimi, Problem çözme becerisi

Özet

Bu çalışmanın amacı okul öncesi öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik tutumlarının problem çözme becerilerini yordama gücünü incelemektir. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 275 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Öğretmenlerin fen öğretimine yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla Fen Bilimleri ve Fen Bilgisi Öğretimine Karşı Tutum Ölçeği (Moore ve Foy, 1999), problem çözme becerilerini ölçmek için ise Problem Çözme Envanteri (Heppner ve Peterson,1982) kullanılmıştır. Verilerin analizinde okul öncesi öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik tutumları ve problem çözme becerilerine ilişkin betimsel istatistikler hesaplanmış,   fen öğretimine yönelik tutumun,   problem çözme becerilerini yordamasına ilişkin veriler basit doğrusal regresyon eşitliğinde açıklanmıştır. Çalışmanın sonucunda okul öncesi öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik tutumları ve problem çözme becerilerinin orta düzeyde olduğu görülürken, fen öğretimine yönelik tutumun problem çözme becerilerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Referanslar

Aktaş Arnas, Y. (2002). Okul öncesi dönemde fen eğitiminin amaçları. Çocuk Gelişimi ve Eğitim Dergisi, 1(7), 1-7.

Appleton, K. (2003). How do beginning primary school teachers cope with science?.Toward an understanding of science teaching practice.Research in Science Education, 33, 1-25.

Baysal, Z. N., Arkan, K. & Demirbaş, B. (2011, Mayıs ). Sınıf öğretmenlerinin psikolojik dayanıklılıkları ile öğrencilerinin problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. 10. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Sivas, Cumhuriyet Üniversitesi.

Ceylan, R., Yıldız Bıçakçı, M., Aral, N., & Gürsoy, F. (2012). Okul öncesi eğitim kurumunda çalışan öğretmenlerin problem çözme becerilerinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 85-98.

Chin, C. (2005). First year preservice teachers in Taiwan do they enter the teacher program with satisfactory scientific literacy and attitudes toward science?.International Journal of Science Education, 27(13), 1549-1570.

Çamlıbel Çakmak, Ö. (2006). Okul öncesi öğretmen adaylarının fene ve fen öğretimine yönelik tutumları ile bazı fen kavramlarını anlama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.

Davies,D. & Howe, A., (2003). Teaching science and design and technology in the early years. London: David Fulton Publishers.

Demirbaş, M. & Yağbasan, R. (2006).Fen bilgisi öğretiminde bilimsel tutumların işlevsel önemi ve bilimsel tutum ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması.Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 271-299.

Dowdy, J. T. (2005).Relationship between teachers' college science preparation and their attitudes toward science.Unpublished doctoral dissertation, Texas A&M University-Commerce.

Doyle, W. (1990).Themes in teacher education research.In W. R. Houston, M. Haberman, & J. Sikula (Eds.), Handbook of research on teacher education (pp. 3-24). New York: Macmillan Pub. Co.

Durdukoca, Ş.F. (2015). Özel eğitim dersine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Turkishstudies, 10 (11), 651-666.

Edwards, K.,& Loveridge, J. (2011). The inside story: Looking into early childhood teachers’ support of children’s scientific learning. Australasian Journal of Early Childhood, 36(2), 28-36.

Garbett, D. (2003). Science education in early childhood teacher education: Putting forward a case to enhance student teachers confidence and competence. Research in science education, 33, 467-481.

Grossman, P.L. (1990). The making of a teacher. Teacher knowledge and teacher education. New York: Teacher College Press.

Hamurcu, H. (2006, Eylül).Okul öncesi öğretmen adaylarının fen öğretimi hakkındaki görüşleri, 7.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara

Hewett, V. M. (2001). Examining the Reggio Emilia approach to early childhood Education. Early Childhood Education Journal,29,2, 95 -100.

Huang,Y.P. &Flores, L.Y.(2011). Exploring the validity of the problem solving ınventory with mexican american high school students. Journal of Career Assessment, 19(4) 431-441.

İnel Ekici, D. (2014).The perceptions and views about problem solving process of pre-service science teachers.Procedia Social and Behavioral Sciences, 141(2014), 308-312.

Kallery, M.& Psillos, D. (2001). Pre-School teachers' content knowledge in science: Their understanding of elementary science concepts and of issues raised by children's questions. International Journal Of Early Years Education, 9 (3), 165-179.

Kallery, M. (2004).Early years teachers’ late concerns and perceived needs in science: an exploratory study.European Journal of Teacher Education, 27(2), 147-165.

Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.

Kaya, B. (2008). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının problem çözme ve karar verme becerilerinin öğretimine yönelik öz yeterliklerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kefi, S., Çeliköz, N., & Erişen, Y. (2013). Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin temel bilimsel süreç becerilerini kullanım düzeyleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 300-319.

Kesgin, E. (2006). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin öz-yeterlilik düzeyleri ile problem çözme yaklaşımlarını kullanma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Denizli ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

Kocabaş, A. (1997). Temel eğitim 2. kademe öğrencileri için müziğe ilişkin tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 141-145.

Liang, J.C. (2009). How a science education course can influence early childhood teachers attidues toward science. Asia pasıfıc journal of research in early childhood education, 3(2), 123-143.

Lind, K. K. (2000). Exploring science in early childhood education. Delmar: Albany.

Martin, D. J. (2000). Constructing early childhood science. Albany, NY: Delmar.

Nilsson, P. (2015). Catching the moments - coteaching to stimulate science in the preschool context. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 43(4) 296-308. doi:10.1080/1359866X.2015.1060292

Oğuzkan, Ş. & Oral, G. (2003). Okulöncesi eğitimi (12. Basım). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

Parlakyıldız, B.,& Aydın, F. (2004, Temmuz). Okulöncesi dönem fen eğitiminde fen ve doğa köşesinin kullanımına yönelik bir inceleme. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Malatya.

Sarı, H.,&Bozgeyikli, H. (2003) Öğretmen adaylarının özel eğitime yönelik tutumlarının incelenmesi: Karşılaştırmalı bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9,183-204

Savaşır, İ.,& Şahin, N. H. (1997). Bilişsel-davranışçı terapilerdedeğerlendirme: Sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.

Seefeldt, C. & Galper, A. (2002). Active experience for acive children sicence. Uupper Saddle River, NJ: Prentice Hall.

Shrigley, R.L., Koballa, T. R. & Simpson, R.D. (1988). Defining attitude for science educators. Journal of Research in Science Teaching. 25(8), 659-678.Sığırtmaç, A., & Özbek, S. (2011). Okulöncesi öğretmenlerinin fen eğitimine ilişkin görüşleri ve uygulamalarının incelenmesi. Education Sciences, 6(1), 1039-1056.

Karışan, D., Bilican, K., & Şenler, B. (2017). Bilimsel Sorgulama Hakkında Görüş Anketi: Türkçeye Uyarlama, Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Inonu University Journal of the Faculty of Education (INUJFE), 18(1).

Simpson, R.D., Koballa, T.R. Jr., Oliver, J.S., & Crawley, F.E. (1994).Handbook of research on science teaching and learning . In D. White (Eds).Research on the affective dimension of science learning(pp. 211-235). . New York: MacMillan Publishing Company.

Şahin, N., Şahin, N. H. & Heppner, P. P.(1993). Psychometric proporties of the problem solving inventory in group of Turkish university students. Cognitive Therapy and Research,17(4), 379-396.

Taylan, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Tuğrul, B.A. (1993). Okul öncesi dönemde etkin öğretmen modeli.9. Ya-pa okul öncesi eğitimi ve yaygınlaştırılması semineri, Ankara, Seminer Kitabı. İstanbul: Ya-pa Yayınları, İstanbul.

Udeani,U. & Adeyemo,S.A.(2011). The relationship among teachers’ problem solving abilities, student’s learning styles and students’ achievement in biology. International Journal of Educational Research and Technology,2(1),82-87.

Van Aalderen-Smeets, S., van der Molen, J., & Asma, L. (2012). Primary teachers’ attitudes toward science: A new theoretical framework. Science Education, 96, 158- 182. doi:10.1002/sce.20467.

Yayınlanmış

2020-11-26

Nasıl Atıf Yapılır

Pekdoğan, S. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik tutumlarının problem çözme becerilerini yordama gücü. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 4(3), 567–582. https://doi.org/10.24130/eccd-jecs.1967202043167

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri